Dane pamięci bębnowej są o wiele bardziej rozbudowane. Pamięć tego rodzaju posiada o wiele więcej właściwości oraz parametrów niż inne historyczne rodzaje pamięci operacyjnej. Bębnowy rodzaj historycznej pamięci posiadał szesnaście milionów bitów pojemności. Dawało to w ówczesnych czasach aż dwa megabajty miejsca. Był to bardzo dobry standard. Ponadto pamięć bębnowa posiadała o wiele więcej ścieżek oraz głowic. W przypadku pamięci bębnowej wyróżniamy obecność aż czterystu osiemdziesięciu tego rodzaju ścieżek. Oprócz tych właściwości, w pamięciach bębnowych stosowano głowice stałe oraz latające odmiany tego podzespołu. Dzięki zastosowaniu dwóch rodzajów głowic możemy wyróżnić gęstość zapisu, która wynosiła trzydzieści trzy bity na każdy milimetr. Ponadto głowice generowały inna gęstość. W tym przypadku chodzi o gęstość ścieżek, która wynosiła półtora ścieżki na każdy milimetr. Zastosowany w strukturalnej budowie pamięci bęben obracał się z zawrotną prędkością tysiąca pięciuset obrotów na minutę.
